De eerste dagen in Algiers en Rouïba

Mijn eerste week in Algerije

Voor iedereen die toch wel op de hoogte wil blijven en dit niet kan via skype door mijn niet altijd even goede verbinding… een verslagje van mijn verblijf in Algerije. Deze is meteen vrij uitgebreid en het beste om morgen te lezen (zondag) als jullie allemaal brak zijn en niks beters te doen hebben. :P

Bonjour, Cava? Cava. Bien dormis? Oui oui, et toi? Zo beginnen de gesprekken met mijn huisgenoot en chauffeur elke dag.
Maar goed. Dinsdag 23 april 2013 was het zo ver. Vliegen vanuit Amsterdam naar Parijs om vervolgens aan te komen in Algiers. Ik werd onthaald en welkom geheten op het Schiphol en vervolgens gingen we naar de brouwerij. Voor degene die de rijcultuur niet kennen (ken ik al wel door Tunesië en vooral Egypte), er is natuurlijk totale anarchie op de weg… het beste is dan je niet concentreren op het verkeer maar gewoon op omgeving, immers is het toch goed om op te nemen hoe de verschillende routes lopen.

Misschien voor jullie geheel onverwacht, kwam ik natuurlijk heelhuids aan op de brouwerij. Ik wist vooraf al dat deze tussen de Pepsi en Coca Cola fabrieken zou staan, maar anders zou het dus niet opvallen. Alcohol ligt hier nogal lastig en mag eigenlijk niet (maar er wordt dus wel heel wat gebrouwd en verkocht…) en dus is de brouwerij goed beveiligd en zie je geen directe link naar de alcohol vanaf de straat. De middag zou in het teken staan van mensen leren kennen en de verschillende afdelingen. Les numero één, zorg dat je zo snel mogelijk Frans spreekt en verstaat want Engels is hier zeker niet op niveau. Mijn Frans les heeft me voorbereid op horeca en toerisme doeleinden en is ook nog eens vrij ver weg gezakt. Uiteindelijk zit ik niet op de brouwerij om de hele tijd mezelf voor te stellen, koffie te bestellen en te vragen waar ik heen moet…

Nadat ik “iedereen” heb ontmoet kwam de dag ten einde. Ik werd voorgeteld aan mijn huisgenoot Mohamed uit Tunesië. Een jongen die een paar jaar ouder is als ik ben en ook tijdelijk hier zit voor een project. De mazzel van je leven haast als je met een aardige vent samenwoont die redelijk Engels spreekt terwijl Frans en Arabisch zijn talen zijn. Hij regelde de chauffeur en we gingen op weg naar ons Appartement. Het appartement waar ik zit is super en is vrijwel naar westelijke maatstaven alleen het internet is op het moment nogal zwak (1mbps) en onbetrouwbaar. Echter is mijn huisgenoot daarmee eens en is hij volop bezig dat te verbeteren door meer snelheid en groter Wi-Fi bereik te regelen. Na een zeer korte stop, gingen we direct door naar een hotel waar mijn Duitse leidinggevende ons voor had uitgenodigd om Champions League voetbal te kijken. Er is niet altijd evenveel vertier dus meteen een buitenkans om iets te doen en informeer met de mensen te kunnen praten want er waren ook nog wat andere buitenlanders van de brouwerij. Na een gezellige avond had ik echter wel zin om te slapen want al met al was het een lange dag als je al vanaf 2 uur wakker bent.

Dag 2 begon vermoeiend. Mijn huisgenoot stelde voor op tijd weg te gaan i.v.m. het verkeer. Ons ritje duurt ongeveer 20-30 min maar met verkeer wordt dat gemakkelijk 80 tot 90 min. Gewoon een uurtje bij om. Half 7 in de auto 7 uur aanwezig terwijl de meeste mensen om 8 uur beginnen. Vandaag en donderdag zouden nog in het teken staan van een introductieprogramma en het meelopen op verschillende afdelingen.

Als er voetbal is, is er vaak ergens wel een Heineken-event in een hotel waar we voetbal kunnen kijken met andere expats uit de regio. Dit zijn vaak luxe hotels met een zeer goede sfeer. Zeer leuk om te zijn meteen de eerste dagen. Donderdag was er een borrel op de brouwerij waar je ook een beetje met mensen babbelt en kennis maakt. Ook zeer leuk echter is het natuurlijk een actieve week geweest en heb ik nog amper mijn koffer los gehad. Ik kan dan ook best zeggen dat ik toe was aan het weekend wat hier op vrijdag en zaterdag valt door de Arabische cultuur.

Uitslapen. Lekker! Daarnaast was het eens tijd om de supermarkt te vinden en brood te kopen met mijn huisgenoot want die kende de weg al een beetje en de taal natuurlijk. Afgelopen dagen kreeg ik lunchpakketjes op de brouwerij en was er ’s avonds geen tijd voor eten eigenlijk. Ondanks dat ik nogal wel eens kieskeurig ben met eten is dat wel anders als je dus weinig keuze hebt. Het eten smaakt wel oké en de pakketjes bevatten ook brood en fruit. Echter vond ik vrijdag toch eens tijd om goed te eten. De supermarkt hier is verglijkbaar met Spaanse, Portugese en Franse kleine supermarktjes. Veel is er gewoon te krijgen vooral op het gebied van persoonlijke hygiëne. Prijzen verschillen hier aardig. Basis behoeften zijn eigenlijk gratis (mijn mening) alleen vragen toch wel iets maar voor 4 stokbroden, 3 “Algerijnse” broden en een arsenaal aan eieren waren we 70 cent kwijt… En ja ik kan wel met Franse getallen overweg. Mocht je spaghetti willen kopen kan je kiezen tussen pakken van 10 cent en 3.5 euro afhankelijk van merknaam. Ik doe lekker goedkoop en leef nog steeds.

Tja.. het eerste weekend loopt toch best snel. Het weer is nog niet alles. Bij aankomst was het 20 graden maar de volgende dag leek het op de Nederlandse herfst incluis regenval de gehele dag. Men beschuldigd mij al van het slechte weer dat ik zou hebben mee gebracht maar ik heb mijn koffer nog amper open gehad zeg ik dan. :P Binnenkort zou het echter wel flink warmer worden en dat lijkt me totaal niet storend. ;)
Ik zal binnenkort ook eens foto’s van het appartement maken echter moet ik hier wel oppassen. Had ik een nieuwe Canon Powershot SX240 gekocht, mag ik die eigenlijk niet gebruiken. Foto’s maken kan hier zeer gevoelig liggen. Je ziet vrijwel altijd wel 2-5 agenten tenzij je naar de lucht kijkt. Hiervan foto’s maken kan alleen lastig worden. Idem voor publiekelijke gebouwen (dus alles behalve hotels